Εγκαταλείπω το Google τώρα τεχνονοώ.  ΒΠ

Έφτασε πέρα μακριά η απωτερόφτανη. ΒΠ

ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ Ταξιδεύοντας πάνταδιαφορετικάαπ’ ό,τι είχες σχεδιάσειποτέ μη φτάνοντας εκεί που σκόπευες,κατεβαίνεις από το τρένοπαίρνεις νέα κατεύθυνση –ενώ οι αποσκευές σου ανυπόνοιαστες ταξιδεύουν προς κενή διεύθυνση... Από το βιβλίο ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ, Επιλογή ποιημάτων, επιμέλεια, εισαγωγή, μετάφραση Βασίλης Παπαγεωργίου. Πρόλογος Peter Luthersson. Σχέδιο εξώφυλλου Lo Snöfall. Εκδόσεις Οδός Πανός

Περιπλανήσεις στο Λονδίνο Εισαγωγή και μετάφραση Βασίλης Παπαγεωργίου Τα εφτά κείμενα της Γουλφ για τις περιπλανήσεις της στο Λονδίνο έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό Χάρτης 70, https://www.hartismag.gr/hartis-70/afierwmata/selides-virginia-woolf Εδώ μια μικρή παρουσίαση τους: Τα πρώτα έξι κείμενα της συλλογής αυτής – «Οι αποβάθρες του Λονδίνου», «Στην παλίρροια της Όξφορντ Στριτ», «Κατοικίες επιφανών ανδρών», «Αβαεία και καθεδρικοί ναοί», … Continue reading Βιρτζίνια Γουλφ, Περιπλανήσεις στο Λονδίνο

A certain insight In a certain moment  Full of certainty. It intensifies and unexpectedly lifts a certain sharpness. Then it suddenly dissolves it before creating the certainty of a permanence.  VP

ΣΚΟΥΠΙΣΜΑ Αυτό που θέλω να κάνω είναι να ξεχάσω ό,τι μέχρι τώρα ήξερα για ποίηση και να σκουπίσω τις πευκοβελόνες από τη σκεπή της καλύβας και να τις δω να πετούν μακριά και να χάνονται στο απόγευμα αυτό του Οκτωβρίου. Η πένα είναι πιο δυνατή από το σπαθί, αλλά σήμερα η σκούπα είναι πιο δυνατή … Continue reading Ρον Πάτζετ

The how or the what or some need for creation or action that escapes us at this moment or another moment always unattainable and always eternal. The moment that is impossible to include. To include itself in its very wholeness. The when it happened. The where it happened. The why it happened. The who did … Continue reading Moment absconding

Petite fuite alexandrine (vers toi) Prière à desceller d’une ligne de vie.* Μικρή φυγή σε αλεξανδρινό στίχο (προς εσένα) Δέηση αποσφραγιστική μιας γραμμής ζωής. Μετάφραση Βασίλης Παπαγεωργίου, Ακόμη, Σαιξπηρικόν 2020. 

Βλέποντας τις μαρμάρινες μορφές δύο γυναικών στο ανατολικό αέτωμα του Παρθενώνα.(Φειδίας, περ. 438-432 π.Χ. Στο Βρετανικό Μουσείο.) Δύο αποκεφαλισμένες θεές, άναιμες. Απολιθωμένες.Αλλά τα κυματιστά φορέματά τους θα ζουν για πάντα, ανεμίζοντας σε μαγικό άνεμο. Μετάφραση Βασίλης Παπαγεωργίου.

Ήρθαν νωρίς φέτος,  όπως το είχες προαισθανθεί, οι πρώτες δυνατές βροχές.  Οι λεύκες μας λύγισαν,  δεν άντεξαν και έσπασαν. Και κει που κάποτε καθόμασταν  και μιλούσαμε ώρες μέσα στις σκιές  βλέπω τώρα τη δική σου μόνο.  Πάλι μαζί είμαστε.  Πάλι μιλάμε με τις ώρες. Βασίλης Παπαγεωργίου

Βασίλης Παπαγεωργίου Ευφορική αίσθηση και διάνοια των πραγμάτων στην ποίηση της Αριάδνης Καλοκύρη Ποιητική, Άνοιξη Καλοκαίρι 2023 Αριάδνη Καλοκύρη Χώρα αναμονής  Κίχλη 2021 Στο τελευταίο πολύ ελλειπτικό, εχέμυθο και κρυπτικό, όπως και άλλα, ποίημα της συλλογής Χώρα αναμονής, διαβάζουμε για ένα τοπίο στο οποίο ο ήλιος «έτρεχε πίσω μας κι εμείς κρυβόμασταν / στο θυμάρι και … Continue reading Αριάδνη Καλοκύρη, Χώρα αναμονής

Wildflowers with usual names.Wildflowers with unusual names.Wildflowers with scientific names.Wildflowers with unusual nicknames. Wildflowers with many unusual nicknames.  Wildflowers with scientific names as usual.Wildflowers used to unusual names.Wildflowers used to unusual nicknames.    Vasilis Papageorgiou

Not the listening as such but its writing of itself and our reading of it that shapes this moment making the personal a dispersed general state and the general the most personal elation in a natural kindness, while time leaves no trace as it is losing its purpose and usefulness, your face turns towards the … Continue reading While time leaves no trace

προς και από στη σκιά από την εσωτερική στην εξωτερική σκιά από τον αδιαπέραστο εαυτό στον αδιαπέραστο ανεαυτό μέσα από μήτε τον ένα μήτε τον άλλο όπως ανάμεσα σε δύο φωτισμένα καταφύγια των οποίων οι πόρτες μόλις πλησιάζει κλείνουν απαλά, μόλις στρέφεται αλλού χωρίζουν απαλά και πάλι καλείται μπρος πίσω και απομακρύνεται αδιάφορος για τον … Continue reading Samuel Beckett, μήτε-μήτε

On the balcony a few days ago I was watching silently an ant struggling to save itself ιn your plate with chickpeas before you saved it and placed it carefully in the pot with the rubber tree. It wasn’t the first time you had done something like this. But this time it felt as if it … Continue reading As if

...τώρα ξεχωρίζει απ’ όλες τις γυναίκεςτης Λυδίας, όπως μετά τη δύση του ήλιου η ροδοδάχτυλη σελήνη ξεπερνά σε λάμψη όλα τ’ άστρα.Το φως απλώνεται όμοια πάνω απ’ την αλμυρή θάλασσα και τα πολυάνθεμα λιβάδια. Η δροσιά πέφτει ωραία, ολάνθιστατα τριαντάφυλλα κι ο απαλός φραγκομαϊντανός και το λουλουδάτο μελοτρίφυλλο....Μετάφραση Βασίλης Παπαγεωργίου, Σαπφώ, ποιητικά άπαντα, Σαιξπηρικόν 2022. … Continue reading Σαπφώ, από το απόσπασμα 96

Φωτ.: Ελένη Παπαγεωργίου, Λεύκες στην Αριδαία.. Βασίλης ΠαπαγεωργίουΗ σχέση του ξεναγέτη με τη γλώσσα ή το επέκεινα της πεντζικικής αναζήτησηςΝίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, Ψιλή ή περισπωμένη. Άγρα 1995, 71 σελ.Εντευκτήριο 35, Καλοκαίρι 1996. Στο πεζό Μητέρα Θεσσαλονίκη ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης καταλήγει με κύρος σε μια εξαίσια συνόψιση που μόνο αυτός, βέβαια, θα μπορούσε να κάνει: δεν θα πρέπει «να … Continue reading Επανεπίσκεψη: Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, Ψιλή ή περισπωμένη

Joe Brainards målning Bingo Jag mår illa när jag sitter intill Joe Brainards målning Bingo Jag skulle kunna göra denna rad till en hel strof Jag mår illa när jag sitter intill Joe Brainards målning Bingo Eller så kunde jag ändra arrangemanget av raderna Jag mår illa när jag sitter Detta låter som hemorrojderJag kan ingenting om hemorrojderOm det … Continue reading Ron Padgett, Fem dikter

Τα σωζόμενα αποσπάσματα Μετάφραση Βασίλης Παπαγεωργίου Η μετάφραση των αποσπασμάτων αυτών δημοσιεύται στο βιβλίο/πρόγραμμα παράστασης του θεάτρου Ακτίς Αελίου, το οποίο περιλαμβάνει το θεατρικό έργο μου Ιππόλυτος Καλυπτόμενος. Εκδόσεις University Studio Press, 2005 (στο βιβλίο αυτό μπορείτε επίσης να διαβάσετε περισσότερα για το χαμένο έργο του Ευριπίδη). Φιλολογικές πηγές των αποσπασμάτων: W. S. Barrett, Euripides, Hippolytos. Oxford University … Continue reading Ευριπίδης, Ιππόλυτος Καλυπτόμενος

And indeed you are here now. The and, the you, the are, the here, the now in a cloud of their own on the way to become a bright reality. And in this springtime again the cloud does emphatically that, now here, it becomes the solidity that mostly matters, it hovers in the fresh sky … Continue reading A tangible closeness

SjälvbiografiOch så till slut stod alla där framför mig och väntade på mig.Jag skulle kunna dröja något naturligtvis, ändra kurseller försöka utplåna spåren jag lämnade efter migi snön (men det fanns endast en väg och jag följde den ända fram till slutet). Innan jag ens föddes,för många år sedan, visste de redan platsen jag skulle passera. Notre … Continue reading Stamatis Polenakis

(Δημοσιεύτηκε στον Χάρτη 15, Μάρτιος 2020.) ΕΔΩ Όπως είμαι εδώ τώρα, αυτή τη στιγμή, και όπως με αντιλαμβάνονται, όπως με βλέπουν και όπως με ακούν, όπως με αγγίζουν. Όπως με συναντά μια αμεσότητα, η συναρπαστική της αναγκαιότητα. Όπως πάλλεται η καρδιά μου και το σώμα μου για χάρη της στιγμής αυτής. Όπως έχω το συναίσθημα … Continue reading Βασίλης Παπαγεωργίου, Μετακοσμητικό δράμα

(Om ögonblicket här nu, i vilket världen ständigt avslöjar sig som ett nytt kosmos, som singulära arrangemang, där den tragiska medvetenheten bejakar annorlundaheten och avgrunden som framkallar det. Publicerad i Cecilia Davidsson, Röster om att läsa och skriva, Trolltrumma 2019.) HÄR  Att vara här nu, i detta ögonblick, och bli förnummen, sedd och hörd, att bli … Continue reading Vasilis Papageorgiou, Metakosmetiskt drama

Circles open. Circles close. Circles open and close. Circles spin. Circles get lost, return, hover, touch, speak or are silent. Circles are being squared or take another shape or have no shape at all but are only sensation and intuition. Circles that approach as they move away. A car stops and someone parks it accurately … Continue reading Like eternity

Βασίλης ΠαπαγεωργίουΕλάχιστα καβαφικάΕντευκτήριο 32, Φθινόπωρο 1995 (Εδώ με ελάχιστες, τυπικές κυρίως, αλλαγές.) «Γνωρίσματα» «Μικρής σημασίας» το ποίημα αυτό κατά τον Ποντάνι, ο οποίος κλείνει το σχόλιό του με τη διαβεβαίωση: «Το ποίημα δεν είναι παρά μια μέτρια άσκηση» (Filippo Maria Pontani, Επτά δοκίμια και μελετήματα για τον Καβάφη: 1936-1974, Αθήνα, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, 1991, σ. 184-185). Η σημασία, όμως … Continue reading Επανεπίσκεψη: Ελάχιστα καβαφικά

And another day, or night, the devastating moment of a hesitation occurred, a test of love and dedication, of braveness and integrity, before it turned around trying to save itself, while in fact it remained undecided, one more meteorous mixture of love and fear instantiating itself, exuding all kinds of perceived and imperceivable complexities. It … Continue reading Another day, or night

Katharsis När jag säger du, säger jag det ensam.Dagarna var sena. Men de kom.Brödet har ätits.Vi tog en promenad längs vattnetför att begrava brödet och hunden.Självfallet pratar jag varken om hund eller inkråm.Om dessa ska hon prata.Jag pratar om kistor.Och brödskorpa.De sista lögnerna sa hon nattetid,framför havet.Jag visste inte att slutet sades så.Så sista gången såg … Continue reading Alexios Mainas

Βασίλης ΠαπαγεωργίουΟ Οιδίπους τύραννος στη σύγχρονη φιλοσοφία. Μια αριστοτεχνική ανάγνωση της τραγωδίας από τον καθηγητή Pietro Pucci.Pietro Pucci, Oedipus and the Fabrication of the Father: Oedipus Tyrannus in Modern Criticism and Philosophy (Ο Οιδίπους και η κατασκευή του πατέρα: Ο Οιδίπους Τύραννος στη σύγχρονη κριτική και φιλοσοφία, Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 1992, 230 σελίδες.Καθημερινή, 23 November 1993. Τον Οκτώβριο του 1966, στο κέντρο Ανθρωπιστικών Σπουδών στο πανεπιστήμιο του Johns Hopkins, διεξήχθη ένα διεθνές συμπόσιο με τίτλο «Οι γλώσσες της κριτικής και οι … Continue reading Επανεπίσκεψη: Pietro Pucci, Oedipus and the Fabrication of the Father

Βασίλης Παπαγεωργίου:Geoffrey H. Hartman, Minor Prophecies: The Literary Essay in the Culture Wars. London: Harvard University Press, 1991, σσ. 252.Λόγου χάριν,  Καλοκαίρι 1996. Ο GEOFFREY H. HARTMAN είναι από τους πολύ λίγους σύγχρονους θεωρητικούς της λογοτεχνίας που αποδίδουν αφομοίωση ευρύτατης και πολύπλοκης σκέψης και γνώσης με τρόπο εξαιρετικά καθαρό και αναλυτικό, που μπορούν να εκφραστούν με ειρμό λεπτό, πυκνό και ελλειπτικό, κι ωστόσο να … Continue reading Επανεπίσκεψη: Geoffrey H. Hartman, Minor Prophecies

Βασίλης Παπαγεωργίου: Συνομιλία με τον Geoffrey H. HartmanΛόγου χάριν,  Καλοκαίρι 1996. Ο GEOFFREY H. HARTMAN, καθηγητής της Αγγλικής και Συγκριτικής Λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιου Yale, συνέτεινε, με τους Jacques Derrida, Paul de Man και J. Hillis Miller, στη διαμόρφωση τόσο του τρόπου με τον οποίο διαβάζουμε λογοτεχνικά κείμενα σήμερα όσο και της θεωρίας στην οποία στηρίζεται η ανάγνωση αυτή. Σε τούτο και σε άλλα σημεία, βιογραφικά ή σχετικά με την πορεία της κριτικής … Continue reading Επανεπίσκεψη: Συνομιλία με τον Geoffrey H. Hartman

That day a star or a meteor illuminated the sky before arriving and passing high above us. It soon had second thoughts, returned and stopped right above our heads, blinding us. The end of life on earth in seconds. I was, just like you, immobilized at once. So elementary you said before I lost you. … Continue reading A star or a meteor

Ο οφθαλμοκεντρικός λόγος και η αμαύρωσή τουMartin Jay, Downcast Eyes: The Denigration of Vision in Twentieth - Century French Thought [Χαμηλωμένα μάτια: Η αμαύρωση της όρασης στη γαλλική σκέψη του εικοστού αιώνα], University of California Press 1993, 643 σελ.Εντευκτήριο 27, Καλοκαίρι 1994. Το ότι η σύγχρονη γαλλική φιλοσοφία, λογοτεχνία και τέχνη, με ονόματα όπως Marcel Duchamp, Emmanuel Levinas, Michel Foucault, Maurice Blanchot, Jacques Derrida, δεν μπορεί να παρακαμφθεί απ’ αυτόν που πράγματι επιθυμεί να μελετήσει την εξέλιξη της δυτικής σκέψης αποτελεί αναπόδραστη διαπίστωση. Αποφασιστικής … Continue reading Επανεπίσκεψη: Ο οφθαλμοκεντρικός λόγος και η αμαύρωσή του

Τζον Άσμπερυ, Κάρεν και Κέννεθ Κοκ, Άγιος Δημήτριος, Θεσσαλονίκη 1997. Φωτο. ΒΠ. Παινεύεσαι; Πάντως όχι γιατί νοιάζεσαι γιατα μισοφωτισμένα μηνύματα άλλων συγγραφέωνπου αγαπάς και που θα ’θελες να ξεχάσεις.Κάθισα στο γραφείο μου· απριλιάτικο πρωινόκι όπου να ’ναι θα ξέσπαγε καταιγίδα. Ο ήλιος έλαμπε ακόμηκαι το μπουμπούκι είχε μαραθεί. Υπήρχαν σκιές στη γη.Έκατσα ωστόσο, χωρίς να … Continue reading Τζoν Άσμπερυ, Μακραίωνες μέρες

1 Jag väntar fortfarande på att myrorna även denna vårska börja sin oavbrutna palindromiska vandring på balkongens handräcke,på att fru Marika på balkongen intilligen ska misslyckas med att stoppa dem,på Rimbauds ”dérèglement de tous les sens”,och framför alltpå din ansträngning att fånga ögonblickendå logos avdunstar i solen som ytterligare en av ”världens funktionsfel”.Under tiden fortsätter granatäppelträdets … Continue reading Vasilis Papageorgiou, Dagar utan fermat

St Andrew's Framingham Earl Απουσία παντός είδους έπαρσης Τζον Άσμπερυ [John Ashbery], And the Stars Were Shining [Και τ’ άστρα έλαμπαν]. Farrar, Strauss, Giroux 1994, 100 σελ.Εντευκτήριο 31, καλοκαίρι 1995.Στην παρουσίαση του βιβλίου του Άσμπερυ Hotel Lautréamont, (Εντευκτήριο 25, Χειμώνας 1993-1994) είχα γράψει ότι «ένα αίσθημα ευτυχίας με γεμίζει πάντα και αυθωρεί όταν διαβάζω ποίηση του Τζόν Άσμπερυ». Θέλω τώρα να προσθέσω, διευρύνοντας ή απολαμβάνοντας ακόμη περισσότερο το αρχικό αίσθημα, ότι … Continue reading Επανεπίσκεψη: Τζον Άσμπερυ, And the Stars Were Shining

Μάταια, γι’ αυτόαναστενάζουν τα εκβράσματακατακλύζοντας τον προθάλαμο,με την εύθραυστη βία χαραγμένηστο μέτωπο του καπετάνιου:μερικοί κατέβηκαν στην προτελευταία στάση•άλλοι, λιγότερο τυχεροί,χάθηκαν στον δρόμο,τα πεύκα και η ομίχλη κράτησανώσπου η θυρίδα της εξόδουεκτόπισε κάθε σκέψη ενός προγενέστερου, ανθρώπινου χρόνου.Βγήκε το συμπέρασμα ότι κάναμε ακόλαστη ζωή, ότι ανήκουμε στις αρκούδες.Πολύ λίγοι έχουν αρκετή ενέργεια για ναδημιουργήσουν μια κινητική συνδετική … Continue reading Τζον Άσμπερυ, Μάταια, γι’ αυτό

Ποίηση της κατάφασης Τζον Άσμπερυ [John Ashbery], Hotel Lautréamon. Alfred A. Knopt 1992, 157 σελ.Εντευκτήριο 25, χειμώνας 1993-1994.Ένα αίσθημα, ευτυχίας με γεμίζει πάντα και αυθωρεί όταν διαβάζω ποίηση του Τζον Άσμπερυ. Η πηγή της ευτυχίας αυτής θα πρέπει να αναζητηθεί στη επίγνωση ότι η ποιητική του αρχίζει εκεί που η ίδια η ποίηση ή η γεγυμνασμένη αντίληψη περί ποιήσεως φτάνει στο απώτατο όριό της, … Continue reading Επανεπίσκεψη: Τζον Άσμπερυ, Hotel Lautréamont

Ο βόμβος της ζωήςΤζoν Άσμπερυ, Flow Chart. Alfred A. Knopf, 1991, 216 σ.Εντευκτήριο 17, Δεκέμβριος 1991. Framingham Earl, 1915, a companion. Κάθε τόσο η ποίηση αισθάνεται την ακαταδάμαστη επιθυμία να γοητέψει τον ίδιο της τον εαυτό, να του αποδείξει ότι έχει πάντα τη δύναμη να ξεπεράσει τα όρια της δημιουργικής της ικανότητας. Φαίνεται ότι κάποιος ευλογημένος ποιητής γίνεται τότε το μέσον … Continue reading Επανεπίσκεψη: Τζον Άσμπερυ, Flow Chart

Στην κόρη μουΔώσε μου ακόμη μια ζωή και θα τραγουδήσωστο caffè Rafaella. Η απλώς θα καθίσωεκεί. Ή θα σταθώ εκεί, σαν έπιπλο σε μια γωνιά,σε περίπτωση που η ζωή αυτή είναι λιγότερο γενναιόδωρηαπό την προηγούμενη.Εν μέρει όμως επειδή κανένας αιώνας από δω και πέρα δεν θα τα καταφέρνειδίχως καφεΐνη και τζαζ, θα υπομείνω αυτή τη ζημιάκαι μέσα … Continue reading Επανεπίσκεψη: Γιόζεφ Μπρόντσκι

Hund och morgonkaffe På kvällen fann jag henne sova på hundmattan. Jag förväntade mig att det skulle hända, då jag ibland på morgonen – de dagar jag var klar i huvudet – hörde henne skälla. Som om det inte räckte med att jag hela dagen på jobbet hade nedsölade byxor på mig, kunde jag inte … Continue reading Myrto Chmielewski

James Knowlson, Damned to Fame: The Life of Samuel Beckett. London, Bloomsbury, 1996, 872 σελ.Anthony Cronin, Samuel Beckett: The Last Modernist. London, Harper Collins, 1996, 645 σελ.Εντευκτήριο 38, Άνοιξη 1997. Οι δύο πολυσέλιδες αυτές βιογραφίες του Μπέκετ έρχονται να προστεθούν στην επίσης πολυσέλιδη βιογραφία που δημοσίευσε η Deirdre Bair το 1978. Το 1991, έναν χρόνο μετά την επανέκδοση του βιβλίου της Bair, έγραφα στο Εντευκτήριο, τχ. 14, ότι η … Continue reading Επανεπίσκεψη: «Ώ, αντι-εκστατικές μέρες!»

Deirdre Bair, Samuel Beckett. Vintage, 1990. Enoch Brater, Why Beckett. Thames & Hudson, 1989.Εντευκτήριο 14, Μάρτιος 1991. Μερικοί συγγραφείς δεν είναι μεγάλοι μόνο για την προσφορά τους στη λογοτεχνία, στην εξέλιξη των μορφών και των θεμάτων της, στην ιστορία της. Είναι μεγάλοι και για την ξεχωριστή θέση που έχουν στην καρδιά μας. Είναι αγαπημένοι μας φίλοι, στους οποίους γυρίζουμε και ξαναγυρίζουμε για … Continue reading Επανεπίσκεψη: «Μπέκετ για πάντα»

John Ashbery, Wakefulness Farrar, Straus and Giroux, Νέα Υόρκη 1998.Ποίηση 13, Άνοιξη-Καλοκαίρι 1999. Metaphors and transports Τρία πράγματα με γοητεύουν πάντα στην ποίηση του Τζον Άσμπερυ (John Ashbery). Η ευφυΐα του, η μελαγχολία του και η αίσθηση του χιούμορ. Αυτά βέβαια δεν φτάνουν καθόλου να περιγράψουν επαρκώς μια ποίηση που με την καταφατική στάση της έχει ανοίξει έναν νέο, τεράστιο χώρο … Continue reading Επανεπίσκεψη: Τζον Άσμπερυ, Wakefulness

Kenneth Koch, Making Your Own Days: The Pleasures of Reading and Writing Poetry. Scribner, 1998.Kenneth Koch, Straits, Poems. Alfred A Knopf, 1998.Ποίηση 12, Φθινόπωρο-Χειμώνας 1998. Φαίνεται τελικά πως είναι και δυνατό και ευχάριστο να εξηγήσει κανείς πώς γράφεται ένα ποίημα ή πώς μπορούμε να μάθουμε να το απολαμβάνουμε καλύτερα. Ήδη από τη γέννηση της ποίησης έχουμε στοχαστεί τους όρους της ποιητικής … Continue reading Επανεπίσκεψη: Κέννεθ Κοκ, δύο βιβλία

John Ashbery, Can You Hear, Bird [Ακούς, πουλί]. New York: Farrar, Straus, Giroux, 1995. Ποίηση 7, Άνοιξη-Καλοκαίρι 1996. Περιπατητικά πουλιά. Τι συμβαίνει τελικά με τον Τζον Άσμπερυ και που θα μας βγάλει η φοβερή αυτή ενεργητικότητά του; Σε δύο χρόνια ο ποιητής κλείνει τα εβδομήντα. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει εκδώσει τέσσερις πολυσέλιδες συλλογές, οι οποίες όχι μόνον επιβεβαιώνουν την … Continue reading Επανεπίσκεψη: John Ashbery, Can You Hear, Bird [Ακούς, πουλί]

John Felstiner, Paul Celan: Poet, Survivor, Jew. New Haven and London: Yale University Press, 1995.Ποίηση 11, Άνοιξη-Καλοκαίρι 1998. Cherry tree, Lasithi, Crete. Με το αξιοθαύμαστο βιβλίο του ο John Felstiner μας βοηθά να ξαναδιαβάσουμε την ποίηση του Paul Celan με οικειότητα και νηφαλιότητα, οι οποίες κατά τρόπο παράδοξο, θα μπορούσε να πει κανείς, επιτρέπουν ευκρινέστερα, δηλαδή πιο βασανιστικά, στην τραγωδία που υποβαθρώνει τις λέξεις … Continue reading Επανεπίσκεψη: John Felstiner, Paul Celan: Poet, Survivor, Jew

Hur en kvinna kan döda den hon älskar jag har ett hav det vaknar och jag täcker med vatten hela huset flou, 2019. Översättning Vasilis Papageorgiou.

När du kommer med din bild under huden vinkar jag till dig dansande ingen blir fri från sig själv Vidrör i blicken finns en sannolik osannolik sol Översättning Vasilis Papageorgiou.

[analys] fadern psykotisk mor ett gränsfall hon fascinerades av de bekanta omständigheterna hon skulle överleva i det familjära men det fanns inte mycket kvar att uppleva på nytt dessutom var hon inte skyldig livet att kopiera det så hon gifte sig med någon som inte tycktes vara någon Översättning Vasilis Papageorgiou.

Vykort Gatorna luktar ammoniak, oro. Solen, storslagen, går upp på pannan, blixt-smäll. Vitmenade gapskratt fiskar förfärliga kunder. I antennerna vävs det idealiska fosterlandet. Märkt kortspel. Översättning Vasilis Papageorgiou.

Sömnlöshet Under natten gör ögonfransarna ett knaprigt ljud på kudden när det inte finns något annat där att påminna om att något har gått fel. Översättning Vasilis Papageorgiou.

Sommar. Juni. Även fyrtioårsåldern börjar se ut som barndom, så länge du kan ”poetisera” denna minnesresa. När allt kommer omkring kan du uppfatta denna mogna ålder när den uppenbarar sig som barndomen, när du lyckas mytologisera den, assimilera den och se den på avstånd. Som ett vitt ljussken. Som julimånaden. Som denna sommars lust. Översättning … Continue reading Giorgos Alisanoglou

Normala människasäg mighur kan du levautan tuppkamutan färggrann svans utan en blå glans på vingarna?Κανονικοί άνθρωποι με λοφίο και μια παρδαλή ουρά [Normala människor med tuppkam och en färggrann svans], 2014. Översättning Vasilis Papageorgiou.

Τα κλαδιά της μηλιάς έφθασαν για πρώτη φορά στο παράθυρο του γραφείου μου. Ενώ απλώνονταν και πλησίαζαν όλο και περισσότερο με τα χρόνια, και το πρωί φιλτραριζόταν στο φύλλωμά τους τα πάντα φαίνονταν φωτεινότερα κι εκείνος έπιανε την πένα του. Τα βράδια όμως, όταν οι σκιές τρύπωναν μέσα από τα κύτταρα των φύλλων, τον κατέκλυζε … Continue reading Vesa Lahti

This act of kindness, what is it really in itself if not a certain part of a garden, earthly at times or astral, showing itself, showing its heart, its pounding. And there is something behind it too or hovering over it, it slows it down, clouds it. It touches me but I don’t return the … Continue reading A certain part of a garden

Brittiska museet (Elgins marmor) I museets kalla rum tittar jag på den stulna, vackra, ensamma karyatiden. Hon har sin mörka, mjuka blick envist riktad mot Dionysos kraftiga kropp (bildhuggen i vällustig position) som står bara två steg bort. Hans egen blick är kastad på flickans starka midja. Jag misstänker att en mångårig romans har förenat … Continue reading Kiki Dimoula 1931-2020

Samuel Beckett Mirlitonnades (grötrim) varifrån kommer rösten som säger lev från ett annat liv en natt kom hans skugga fram till honom igen töjde sig bleknade upplöste sig ord som överlevt ur livet håll honom sällskap en stund till svarta syster i helvetet avgörande tanklöst vad väntar du på Harold Pinter De försvunna Ljusets älskare, … Continue reading Beckett/Pinter

Detta har också andra dikter visat mig Jag har aldrig förstått våren – också andra dikter har visat mig det– därav alla dessa missförstånd om kroppen, förhoppningarna, självinsikten i tiden. Aldrig har jag lyckats att finna balansen mellan det årliga miraklet och den eviga tystnaden; mellan sanningen hos blomman som ständigt förnyar sig och den … Continue reading Katerina Angelaki-Rooke, 1939-2020

Oh, I wonder when the discussion about gender in Greek language will reach me too. I have some ideas to offer. This is why I visited the city.

Ön Ön liknade en kvinnokropp Endast händerna var manliga och sådde oliverna på slätten hafsigt Träd som kom upp och sipprade bittra begär Övergivandet Träbordet började skjuta skott På kvällen samlade vi dess lemmar och planterade det i trädgården Hon Jag kommer att sakna hennes steg outtröttliga, djupt in i natten. Den enda så levande, … Continue reading Valia Tsaita-Tsilimeni

Η πατίνα μέσα από την οποία ο Ζέμπαλντ παρατηρεί καλύπτει χωρίς να αγγίζει τους τόπους στους οποίους περιπλανιέται, είναι (με τη σκέψη στον Μπένγιαμιν και πάλι) σαν ένα εύπλαστο μπαλκόνι, ένα είδος δακτύλιου του Κρόνου που του δίνει τη δυνατότητα να αιωρείται πάνω από τον κόσμο χωρίς να ανήκει σε αυτόν και χωρίς να τον … Continue reading Θυμίζοντάς μας τον Θανάση Βαλτινό.

Thick leaves and thin threads, their colours. The contrasts they make. Leaves and threads by the open window, loose through the sky, the body. Made of cotton, silk, of water, air, of gestures, presence, of greetings and propositions, of an endless receiving, of purposeful silences that wave at us, that invite us to choose. We … Continue reading Leaves and threads

Baume du doge till Mark Strand I Venedig garneras aperitivo med så ljuvliga apelsinbitar att en av oss skämtade: Drinkar och vitaminer! Men i själva verket minns jag våra samtal, i lika stor utsträckning allvar och spel. Långsamma promenader och cigaretter längs Grand Canal, prat om kanel, kardemumma, Kryddhandeln; var och en av oss försökte … Continue reading Moira Egan

Eftermiddagens stumhet När solen speglar sig i husens nakna fönster – klockan visar ungefär fyrtio minuter i sju – en lördag eftermiddag eller en söndag, sprider sig en sorg i mig. I de långa skuggorna och i återspeglingarna söker jag det som aldrig kom. Jag säger godnatt till det ofödda och det som gått vilse … Continue reading Tasoula Tsilimeni

Ο αέρας αλλάζει Έτσι αλλάζει ο αέρας: Σαν σκέψεις γερασμένου ανθρώπου, που ακόμη σκέφτεται ανυπόμονα και απεγνωσμένα. Ο αέρας αλλάζει κάπως έτσι: Σαν άνθρωπος χωρίς αυταπάτες, που ακόμη αισθάνεται παράλογα πράγματα μέσα του. Ο αέρας αλλάζει κάπως έτσι: Σαν άνθρωποι που πλησιάζουν περήφανα, σαν άνθρωποι που πλησιάζουν θυμωμένα. Έτσι αλλάζει ο αέρας: Σαν άνθρωπος, βαρύς … Continue reading Wallace Stevens

Hur ska jag definiera dig, dikt Hur ska jag definiera dig, dikt? Början eller slutet av skyfallet? Det osägbaras resultat i alla fall. Hur ska jag definiera dig, dikt? Definitionen usurperar dina väsentliga celler. Det får det osägbara att likna en vana. 29-06-08 Usurpering Du är inte här ikväll heller. Och jag gjorde en strikt … Continue reading Irini Boboli

A slightest point, an unfathomable source and an inexplorable surface. Here and here, here again and here. Dense or light, dark or luminous, it doesn’t matter or it only just matters. Just here. Or everywhere. It is a heart pounding and bouncing, or resting and feeling. It pounds and feels incessantly. A heart of hearts. … Continue reading A heart of hearts

Παράδοξα και οξύμωρα Το ποίημα αυτό ασχολείται με τη γλώσσα σ’ ένα πολύ απλό επίπεδο. Κοίτα το που σου μιλά. Κοιτάς έξω απ’ το παράθυρο ή κάνεις πως ανησυχείς. Το πιάνεις αλλά δεν το πιάνεις. Το χάνεις, σε χάνει. Χάνετε ο ένας τον άλλο. Το ποίημα είναι θλιμμένο επειδή θέλει να γίνει δικό σου και … Continue reading Τζον Άσμπερυ / John Ashbery, μεγάλες αυγουστιάτικες μέρες / långa augustidagar

The Waste Land got its title after Pound wasted much of its text.

Μέρα Μπλουμιστή  Τέτοια μέρα Μπλουμιστή ο Τζόυς θα είχε αρέσειν’ ακούσει αυτόν εδώ στο Καραμπουρνάκιπου έδωσε εξήντα χιλιάδες ευρώ και νοίκιασε καΐκι για να πάνε όλοι τουςνα παντρέψουνε την κόρη του στην Κωνσταντινούπολη. Όλο το Αιγαίο ένα Δουβλίνο, είπε,γεμάτο κύματα αγάπης. Κάποιας για κάποιους. Όσο χρόνο έστω. Παφλασμοί κοροϊδίας, αφροί διαστροφής. Και μετά η επόμενη στιγμή, η δίνη που τη … Continue reading Μπλουμιστή 16 Ιουνίου

Από ένα μελλοντικό σημείωμα: Το μαύρο στα κείμενα του Ζέμπαλντ το συναντάμε κυρίως στις καταστροφές που περιγράφει, είτε αυτές είναι αποτέλεσμα ανθρωπίνων πράξεων είτε της φύσης. Το μαύρο ανήκει στο παρελθόν, το οποίο ο συγγραφέας μελετά περιπλανώμενος άσκοπα ή σκόπιμα και πάντα μελαγχολικά σε τοπία πόλεων και υπαίθρου, ανοίγοντάς τα προς την ευφορία του παρόντος. … Continue reading W. G. Sebald, γεν. 18 Μαΐου 1944

Σκύλος Ο σκύλος περπατά ελεύθερα στον δρόμοκαι βλέπει την πραγματικότητακαι τα πράγματα που βλέπειείναι μεγαλύτερα απ’ αυτόνκαι τα πράγματα που βλέπειείναι η πραγματικότητά τουΜεθυσμένους σε εισόδουςΦεγγάρια σε δέντραΟ σκύλος κατηφορίζει ελεύθερα τον δρόμοκαι τα πράγματα που βλέπειείναι μικρότερα απ’ αυτόνΨάρια πάνω σε χαρτί εφημερίδωνΜυρμήγκια σε τρύπεςΚοτόπουλα σε παράθυρα στην κινέζικη συνοικίατα κεφάλια τους ένα τετράγωνο … Continue reading Lawrence Ferlinghetti 100 ετών

I'll see you again in a pine forest by the sea, in a world that is not just an other, but a cosmos, an infinity of here now, before any other, any otherness, in an arrangement before any before, before any subjectile. Will I recognize you there in the middle of the path under the … Continue reading I’ll see you again

  Jul på min bakgård Ett träd som ser mot ingenting på bakgårdens mitt – en känsla som dröjer kvar runt kattögonglober det är en grön rund horisont en bräcklig girland – den spinner längst upp på triangeln, ända upp till den slocknade stjärnan när blicken genom mina händer tränger sig in i en ny … Continue reading Giorgos Alisanoglou

Σαλονικιός τάφος Έχω παρατηρήσει χίλιες μέρες να ξεμυτίζουν και να σέρνονται προς τη νύχτα αργά σαν χελώνες. Τώρα τις ακολουθώ και γω. Είναι ο πυρετός και όχι οι μάχες – ο χρόνος και όχι ο πόλεμος – που σκοτώνουν. Epitaphs of the War, 1914-18. Μετάφραση Βασίλης Παπαγεωργίου.

I want to talk about the small magnolia in the big clay pot, but as I am looking at its deep green, large, thick leaves I mention instead all the vicious lies, political and social, the atrocious murders across borders, the wars, the refuges, the fear to live in a cynical world, fear to react … Continue reading Magnolia in a big clay pot

Δεν μπορείς να ξαναφτιάξεις τη γη. Ηρέμισε την παθιασμένη ψυχή σου. Ένα πράγμα μόνο μπορείς να κάνεις, έναν άλλο άνθρωπο να βοηθήσεις. Αυτό όμως είναι ήδη τόσο πολύ που ακόμη και τ’ άστρα γελούν. Ένας πεινασμένος άνθρωπος λιγότερος σημαίνει ένας συνάνθρωπος περισσότερος. Dagsedlar, 1954 (η λέξη σημαίνει χαστούκι, ενώ αρχικά σήμαινε ημερήσιο δελτίο εργασίας. Για … Continue reading Stig Dagerman

Naturlig anpassning Utan självaktning och märkbart föga värdig ska jag avkläda mig kroppen direkt. Njutningen ska jag lägga in i en lufttät glasburk innan jag placerar den högst upp på hyllan. Och jag ska ta på mig logikens dräkt som framgångsrikt matchar era kontors väggar. Κάπου ν’ ακουμπήσεις [Någonstans att luta sig mot], 2018. Översättning Vasilis … Continue reading Dora Kaskali

Τα παράθυρα Όταν απ’ έξω κοιτάμε μέσα από ένα ανοιχτό παράθυρο δεν βλέπουμε ποτέ τόσα όσα όταν κοιτάμε ένα κλειστό παράθυρο. Δεν υπάρχει κάτι πιο βαθύ, πιο μυστήριο, πιο γόνιμο, πιο ζοφερό, πιο εκθαμβωτικό από ένα παράθυρο φωτισμένο από ένα κερί. Αυτό που μπορούμε να δούμε στον ήλιο είναι πάντα λιγότερο ενδιαφέρον απ’ αυτό που … Continue reading Charles Baudelaire

Τρία ποιήματα Ξέρω ότι ήμουν εδώ και πριν. Ήταν φθινόπωρο τότε. Τα βαριά σύννεφα είχαν κολλήσει πάνω από την ύπαιθρο για εβδομάδες. Σήμερα κάποιος έκανε λόγο για βροχή, αλλά δεν ήθελα να μιλήσω γι’ αυτό. Μου έφτανε να μπορώ να ισιώνω τα ξερά βρύα και να γέρνω το κεφάλι μου πάνω στο μυρτιλομάγουλό σου. * … Continue reading Vesa Lahti

Κλιματική διόρθωση Τι κι αν έγινε προσπάθεια να διευρυνθεί το χάσμα. Στριφογύριζε στο τοπίο. Δεν είναι για μας να στριφογυρίζουμε στη διαφορά. Αφήσαμε το δωμάτιο σε άλλα χέρια, για να βγούμε σαν μερινό φάντασμα. Τι σου έλεγα; Περίπατοι στις καλαμιές. Φέρσου του προσβλητικά. Χρειάζεσαι ένα πιο ελαφρύ ποτό τώρα. Με άλλα λόγια, επίμενε, αλλά μάλλον … Continue reading John Ashbery

Is it not great in so many ways, bringing two particular worlds together, loving them both with a particular kind of love, bringing two different loves together, which means so many more, opening straightaway another particular world, which of course is many, are many, as we all immediately see and almost are about to say. … Continue reading Enjoy a meeting

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Ο μεγάλος Νορβηγός δραματουργός Χένρικ Ίψεν έγραψε το τετράπρακτο έργο του Χέντα Γκάμπλερ στο Μόναχο το 1890. Το έργο ανέβηκε εκεί, παρουσία του συγγραφέα, τον Ιανουάριο του επόμενου έτους. Δημοσιεύτηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1890 στην Κο- πεγχάγη και την Χριστιανία (Όσλο) από τον ίδιο … Continue reading Χένρικ Ίψεν, Χέντα Γκάμπλερ

Bikupor – Var kan bina vara? I bikuporna? I din hjärnas dyrbara mörker? I ordet som följer mig i munnen? – Var kan bina vara? – Fångna i frihet? Översättning Vasilis Papageorgiou.

Τα μικρά ποιήματα της Μάνιας Μεζίτη στη συλλογή η μαύρη ανάμεσα,  η οποία αποφεύγει επιμελώς τα κεφαλαία γράμματα, τράβηξαν αμέσως την προσοχή μου. Αυτό είναι το πρώτο ποίημα που διάβασα με τον τίτλο «[στρείδι]»: δεν χρειάζεται μαχαίρι αν το κρατάς και τραγουδάς ανοίγει Μου άρεσε η ευφυία του ποιήματος και στη λυρική κυριολεξία του και … Continue reading Μάνια Μεζίτη, «η μαύρη ανάμεσα»

Με δέχτηκες, μου επέτρεψες ν' αδειάσω από τον εαυτό μου· έχασα το όνομά μου τότε, όλες τις μέρες που έχω γνωρίσει, και με απελευθέρωσες από τις νύχτες επίσης. You received me, you let me be emptied of myself; I lost my name then, all the days that I have known, and you also freed me from … Continue reading Lars Gustaf Andersson

Μιλώντας με την Κλαίρη Μιτσοτάκη περιμένω πάντα την επόμενη έκπληξη. Οι στιγμές ξεπηδούν σαν ακανόνιστες λάμψεις όχι από κάποιο σκοτάδι, αλλά από το φως της παρουσίας της και μου μιλούν όπως «κάθε πέτρα» του δρόμου έδειχνε να μιλά στον περιπλανώμενο Ντίκενς. Προς ποια μεριά θα στραφώ τώρα. Πού θα βρεθώ τη φορά αυτή. Ποιους στιλπνούς … Continue reading Κλαίρη Μιτσοτάκη: Μας παίρνει ο αέρας

Lettre d’amour ”Lettre d’amour”, Jacques Lacan Hur dina ord flyter på min hjärnas hud Hur dina ord vattnar min huds drömmar Hur dina ord väcker mina tankars blod Hur dina ord rubbar mina fingrars tankar Hur dina ord hetsar mina begärs fingrar Hur dina ord rotar i mina ådrors önskningar Hur dina ord bekräftar mina … Continue reading Margarita Papageorgiou

...this deep melancholy in the promise of euphoria... ...and the approaching euphoria in this melancholy, the way it learns to maximize itself...

Η ποίηση του Τζον Άσμπερυ εξαρτάται από το πώς ο ποιητής έβλεπε τον κόσμο, από τις οπτικές εντυπώσεις, οι οποίες στη συνέχεια μετατρέπονταν σε λεκτικές διατυπώσεις. Και ακριβώς όπως και στα ποιήματά του, ο εικαστικός καλλιτέχνης Άσμπερυ αποφεύγει τη συνειρμική συνέπεια: Στα κολλάζ του διευρύνεται η μείξη του ξυπνητού με το ονειρικό, του υψηλού με … Continue reading Τζον Άσμπερυ, κολλάζ και ποιήματα

Rosebud Nattetid mötte jag stranden. Det lyste torrt vitt, löv ruttnade och en tom pumpa med ett tänt ljus i luktade undantag Vinterns benlika struktur över landskapet. Något väntade ensamt på släden. Pare me san fotografia [Ta mig som ett fotografi, med fotografier av Elena Sheenan], 2004. Översättning Vasilis Papageorgiou.

Morsis I like the way heat warms up cold bodies. The way it offers itself. It’s not that the warm gets cold but that whatever is cold gets warmer. I just think so. I always did. As far as the world remains a part of the world it’s fine for me. Time gets warm too. … Continue reading Dog monolog

Ο χρόνος πολυαμήχανος, πριν και μετά την ορολογία και την ωρολογίa, πριν και μετά τη λογοποιία και ωρολογοποιία, τη στιγμή που πίσω του ή μπροστά του, ακόμη δεν είναι σίγουρος, βρίσκει και φορά τα φτερά στα πόδια του, λίγο σαν κάπως άχρωμος καθώς βγαίνει από την κλίνη των συμπάντων πριν φορέσει τα λευκά φτερά της ψυχής … Continue reading Χρόνος πολυαμήχανος

Cherry and almond trees blossom in white and pinkish colours in the fresh morning air and this moment is the hapax phaenomenon that kept waiting for us who knows how long, that now expanded itself and started hovering like a light hand, a warm touch, it smells beautifully and breathes quietly, it follows us down … Continue reading This very airy moment

Τι μπορεί η Σαπφώ να δει στην εποχή μας Σαπφώ, μη βιάζεσαι τώρα να φύγεις. Μη σταματάς να παρατηρείς: σχέσεις, ανταλλαγές μεταξύ πολιτισμών, εκρήξεις αισθημάτων. Τίποτε δεν είναι διαφορετικό, οι άνθρωποι δεν είναι αντικαταστατοί. Η στροφή σου είναι μια εξωτερική επιφάνεια, ένα κύμα εκθαμβωτικών δυνάμεων. Ήσουν αυτή που μας εξέπληξες πρώτη: αν κάποια όπως εσύ … Continue reading Michael Economou

Some things and their thingness. And the abstract thinking within which they exist, outside it. The unthoughtness in their being. The becoming of thinking that might crack them, interrupt them, nuance them, make them a subject. The wheel of something, you lean towards it a little or more sometimes, as it drives you. An unusual … Continue reading An unusual phenomenon

Όσες προσευχές μπορούμε να έχουμε Κάθε χρόνο το Έβερεστ μεγαλώνει μισό εκατοστό. Μια ήπειρος ωθείται κάτω από μια άλλη, όπως μια σχολική μέρα σε μια τάξη, ενώ έξω το σχοινί χτυπά αργά πάνω στον ιστό της σημαίας.  Ή το χαμόγελο κάποιου πίσω από ένα παράθυρο μια φωτεινή και ηλιόλουστη μέρα. Μια οδοντοστοιχία λάμπει, ίσως και … Continue reading Mariam Naraghi

Αυτοπροσωπογραφία (1927) Αυτός ο καθρέφτης δεν λέει ψέματα. Είναι λυπημένη και κουρασμένη, και κάθε κόχη της ύπαρξής της είναι τραβηγμένη προς τα κάτω, η κλίση προς τη γη κοβαλτί ματιών, χείλη σφιχτόκλειστα που σχηματίζουν ένα κουρασμένο συνοφρύωμα· οι ώμοι λίγο βυθισμένοι, ο λαιμός της είναι ο πτυχωμένος άξονας που στηρίζει το βαρύ κεφάλι, και η … Continue reading Moira Egan

«Τι θα γίνει με το λιμάνι», ρωτά. Θα γεμίζει πλοία και θα κρύβει το βάθος της θάλασσας, τον ορίζοντα, τον Όλυμπο. Θα είναι το κόστος της πιθανής επιτυχημένης επένδυσης. Χώρια η ρύπανση της κλειστής θάλασσας και του αέρα ίσως, και ποιος ξέρει αν θα ξαναδούμε δελφίνια όπως τις προάλλες, ή αν ποτέ γίνει ο ξύλινος … Continue reading Θανάσης Βαλτινός: Ήλοι, ελιές, λέξεις, ήλιος.

Η διαύγεια με την οποία ταυτίζω τη Μιτσοτάκη ανατέλλει ακόμη και μέσα από τα πιο σκοτεινά χωρία, από τις πιο δυσπρόσιτες παραστάσεις των κειμένων της, τους πιο δυσνόητους συνειρμούς της. Έχω την βαθιά εντύπωση ότι η Μιτσοτάκη δεν μπορεί να αποφύγει τη διαύγεια ακόμη κι αν προσπαθήσει, ότι είναι μια εκ προτέρου σχέση της με … Continue reading Κλαίρη Μιτσοτάκη: Μας παίρνει ο αέρας. Φωτοδοκίμιο

FOLK TALE. Σαν κέρματα έμπαιναν μέσα οι ακτίνες του ήλιου, έτσι ξεκινάει το παλιό παραμύθι του πιρουνιού, με το χρήμα. Πρόκειται για hardcore εδώ: το κορίτσι, μεγαλύτερο = αμετάπειστο. Παίρνει ένα κλειδί μέσα στο γκρι. Το οποίο μετατρέπεται σε φθαρμένο πιρούνι, σε κουτάλι. Δεν γράφω το όνομα. Μεγάλο, φειδωλό πιρούνι του σκότους, παγιδευμένος ένας μάγος … Continue reading Clemens Altgård

”Det var inte konstigt att jag då funderade på vad Sebald kunde tänkas skriva om dessa ögon, vilken av hans texter som skulle passa till dem, om det handlade om en vänlig utmaning och en inbjudan till mig, om dessa två ögon tillhörde en gestalt, en robotisk sådan kanske, av den postuma Sebald, vars minnen … Continue reading W. G. Sebald & Jan Peter Tripp, Oberättat

Αυτή τη φορά …ή κάποιος θα πληγωθεί. Για χάρη μου όμως συνέχισε να βροντάς στο ελάχιστο. Θα χρειαστούμε τα κούτσουρα που μπορείς να μαζέψεις στην άκρη της λίμνης. Α και παρεμπιπτόντως… Ξόδευε αλόγιστα. Και προχώρα. Commotion of the birds 2016. Μετάφραση και φωτογραφία (Θεσσαλονίκη 1997): Βασίλης Παπαγεωργίου. Πορτρέτο του Άσμπερυ: Lo Snöfall.

High up over the Mississippi river in the middle of the day they listened to Stratas singing Weill. And then a couple of Margaret O’Hara songs trickled into the room from somewhere before the torrential rain came and hid the city and the mighty river. Here, this and that moment, their modes and moods, never … Continue reading Out there

Four haikus forAshbery at 90as shadow collages Universityis already more than themarket. It is the huge agora whereall exchanging terms are formed,all terms debated.  Stoas, lyceumsarcades, secret gardens,needed breezeways.Vasilis Papageorgiou

Ο Θανάσης Βαλτινός δεν είναι ποτέ μόνος και δεν μ’ αφήνει ποτέ μόνο. Η μοναξιά δεν είναι μέρος του κόσμου του. Η μοναξιά στα κείμενά του έχει ξεμείνει μόνη της στο κενό που δημιουργούν οι συγκρούσεις των γεγονότων. Αυτό που μένει εκτός ιστορίας. Η ιστορία όμως με τα γεγονότα της συνομιλεί μαζί μου, αποζητά την … Continue reading Θανάσης Βαλτινός: Ήλοι, ελιές, λέξεις, ήλιος. Φωτοδοκίμιο

Προσφυγικό ποίημα (Με τον τρόπο των Του Φου, Γκέοργκ Γιοχάνεσεν και Έιβιντ Μπεργκ) Αποκάλεσέ με ξένο, νεοφερμένο, γέρο κάποιον με μακριά μαλλιά, κάποιον με άσπρα μαλλιά κάποιον που περπατά πάντα σκυφτός και μοιάζει κάποιον που κάτι ψάχνει κάποιον που στέκεται μπροστά από τη σκηνή όταν χιονίζει φορώντας σαγιονάρες Μίλησε για μένα και πες: είναι εξόριστος … Continue reading Martin Glaz Serup

Anlundar Γύρω από ένα μεγάλο ωοειδές τοποθέτησαν τα μικρότερα και από πάνω τα επίπεδα Ή βαριά σφαιρικά ακουμπούν πάνω στα επίπεδα Σκέφτηκαν το καθένα Είναι αισθητά στο χέρι και μικρά μικρά σφαιρικά ή μεγαλύτερα κρανία Λειχήνες ξετρυπώνουν Μεγάλα ανοίγματα στους θάμνους και στα χόρτα Όταν αυτά καταρρέουν μένουν πεσμένα Πριν από τη λέξη, εκεί στα … Continue reading Helga Krook

Αυτό το μικρό φέρετρο με μολυβένια επένδυση όπου το λεπτό σώμα που πετά τη ζωή μου σαν σκιά φωτίζεται από ένα άγνωστο φως Για την παιδική ηλικία δεν μπορεί να μιλήσει κανείς Του παρελθόντος η μη πραγματολογία. Της λήθης φέγγος Τι σημαίνει το ότι η ζωή μου στα πάντα και πάντα με τη βαθύτερη έννοια … Continue reading Magnus William-Olsson

Ευχαριστώ που Με ανέχεσαι πάλι Αν και δεν είναι Ότι αυτό ή Εκείνο δεν υπάρχουν Ή ότι ποτέ δεν Θα υπάρξουν ή Ποτέ δεν υπήρξαν Τόσο όσο πού Είναι το απλό Επιχείρημα ή μια Διαπίστωση Το γεγονός και Η ύπαρξη μαζί του Υπάρχει χρόνος Να εμφανιστεί Κι όχι από το μέλλον Μόνο αλλά προς Το … Continue reading Εφτά χαϊκού

Thank you for tolerating me. It is not that this and that is not or will never be or never has been so much, as where is the argument for it, the plain statement, the coexistence with it. There is time for it to come and not only from the future. But at this moment … Continue reading This moment

I love this garden where we could have planted a tree as we did elsewhere. I could stay in a corner here forever. The insomnia will be tactile as ever. Light and darkness too. And I will feel the kiss of the abyss, the breeze from the abyss over the flower beds, full of hyacinths … Continue reading In a corner here

Άλμπα Η κουρτίνα σκίρτησε, η αυγή έχυσε γάλα πάνω από την πόλη. Όπως τώρα ποτέ δεν σε ξαναείδα. Dagarnas rad, 2014. Μετάφραση Βασίλης Παπαγεωργίου.

Μη ξεχνάς παλιούς φίλους Μη ξεχνάς παλιούς φίλους που γνώριζες πολύ πριν σε συναντήσω σε καιρούς για τους οποίους δεν ξέρω τίποτε επειδή είμαι κάποιος που ζει μόνος του και σ' επισκέπτεται μόνο όταν σου κάνει έφοδο Selected poems 1956-1968. Μετάφραση Βασίλης Παπαγεωργίου.

  J. F. Perriers, geolog manqué Hans skatter: svart ögongnistrande turmalin i en matris av vitt, ädelstensblinkning från kristaller av gwindel deras skiftning en trollkarls dimridå, en blodstensros, den glänsande vikten av kantiga kronblad, den blodskimrande granaten en mörk ven mellan oss. Jag vänder dem mellan fingrarna och ser en man med mina ögon utföra … Continue reading Yvonne Reddick

Drone Μπάμπουρας Τηλεμπάμπουρας Δρόνος Δρώνιο Ζουζούνι Τηλεζουζούνι Βομβίνος Βομβίνι Βόμβος επί βόμβου Αρχέγονη σιωπή που ζουζούνιζε και ζουζουνίζει Ο βόμβος της ζωής του Τζον Άσμπερυ, νομίζω Βασίλης Παπαγεωργίου

There is always the fact that remains in its haunting unfactuality. The shapeless notions and questions related to it that always return as answers. An unfactual fact that too. A larger than life perception renders them all very tangible, inundates them with details and their strange clarity out of everywhere, out of a ubiquitousness that … Continue reading Greetings from inside

From a dream about a lost poem by Sappho: Ναι, ευχαριστώ πολύ! Ja, tack så mycket! Yes, thank you very much!

Krig / Aten Detta krig inträffade i kylskåpets mörker Bristen på matvaror växte den överskred behovet av dem och frös till is du rådde inte om dig själv jag rådde inte om min frånvaro längst inne bara en övergiven halvrutten tomat med sina inälvor utspridda på oklarhetens rand lät en förnimma stridens utgång ett rött … Continue reading Giorgos Alisanoglou, nya dikter

Βρίσκεσαι πέρα από τον εαυτό σου, πέρα από τον εαυτό σου βρίσκεται το πεπρωμένο σου, λευκόφθαλμο, διέφυγε από ένα τραγούδι, κάτι το πλησιάζει, βοηθά στο ξερίζωμα των γλωσσών, ακόμη και το μεσημέρι, εκεί έξω. Μετάφραση Βασίλης Παπαγεωργίου.

Προοίμιο Η επίγνωση έρχεται ξαφνικά σαν κρυολόγημα. Ξέρω τι πρέπει να κάνω αλλά προτιμώ να κλαδέψω τις τριανταφυλλιές – ποτέ δεν ξέρεις, κάποια μέρα η θύελλα θα έχει ήδη περάσει από δω και τα σχοινιά για άπλωμα θα έχουν σκορπίσει ολόγυρα ανάμεσα σε κλαδιά κεραμίδια εσώρουχα. En dag har stormen redan dragit förbi, 2016. Μετάφραση … Continue reading Oscar Nilsson Tornborg

Loved the feeling of loving a lovely place, and then being there love never rests, the place shows what it really is or thinks it is, the gift of time. The place, the bodies in it, all surfaces and everything that hovers a little over them and between them. And this little delay, every little delay. Vasilis Papageorgiou

Registreringsyta Sömnen En säck Fylld med Vitt Mjöl Som Rinner Långsamt Och inte Har bråttom Att sluta Ett ljud Som försöker Vara Tyst En sömn Som påminde om Mjukt mjöl Sipprar Sakta ner Ur Ett Mycket litet Hål Längst ner På högra Spetsen Av en påse Medan Den står Bortglömd På kanten Av en utandning … Continue reading Georgia Trouli

Naturen Naturen har alltid varit motbjudande för mig. För att vara exakt, den ständiga påminnelsen om en oförskämd självtillräcklighet ett grundlöst tålamod en inåtvändhet något som varför måste vi undra identiska tystnader frossar i gryningen och dessutom samexisterar ledigt slitna kläder, mylla och den statiska omväxlingen av färggranna fläckar medan livet – som vi vet … Continue reading Eftichia-Alexandra Loukidou

Flyktingar På fotografiets baksida skriver jag, för att minnas, inte var eller när, utan vem Det är inte jag på fotografiet De lät oss inte ta någonting med oss Endast detta fotografi Om ni vänder på det kommer ni att se mig Är det du på bilden, frågar de mig Jag vet inte vad jag … Continue reading Yiorgos Chouliaras

I wish I could articulate an argument for you, or give you a picture so strong and clear that would take us straight to the heart of the matter. I am enjoying our silent moment together, sitting high up by the sea, drinking coca cola, looking at the boats coming in, our bikes by the … Continue reading Return to beauty

Χρώματα, οι επιφάνειες, το άγγιγμα στο δέρμα, ό,τι χρωματίζει την επιφάνεια του σώματος από μέσα και από έξω, ένα όριο του κόσμου, μια ανοιχτότητα που προσφέρεται, μια κοσμητική σε μια, συχνά ανεπαίσθητα, ακατάπαυστη μεταλλαγή ή μεταχρωμάτιση. Ένα μέσα που είναι και ένα έξω, εδώ τώρα, το χρώμα ως μνήμη, δράση, και όραμα. Δύο χρώματα του … Continue reading Δυο χρώματα του W. G. Sebald

«...Είναι σαν να στέκεσαι κάτω απ' τη μεγάλη φλαμουριά του καλοκαιριού, με το βουητό δέκα χιλιάδων φτερών εντόμων πάνω απ' το κεφάλι σου.»

[Smäll] Ingen frid ikväll, endast ugglans viskning som spricker av ett djurs skri utanför natten, utan det minsta ljud av musik utanför allt umgänge mellan rum och ljus. Det är nästan säkert att denna dånande tystnad skulle dö mycket senare än den som orsakade den, himlen var ett djupblått ljus långt borta uttryckte sig ett … Continue reading Giorgos Alisanoglou

Τέλος πια (Published in Nea Euthini, nr. 26, December 2014.) Τα φύλλα στα δέντρα και στο έδαφος έχουν το χρώμα, ιδιαίτερα προς το τέλος της μέρας, των φτερών της μπεκάτσας, μπρούτζινα, καφεκόκκινα, καφεμπέζ, χρώμα που κρύβεται πάνω στο υγρό χώμα και στο απογευματινό μισοσκόταδο του Οκτωβρίου. Η αίσθηση του τέλους, του βάθους που το τέλος μπορεί … Continue reading Βασίλης Παπαγεωργίου