Προσφυγικό ποίημα
(Με τον τρόπο των Του Φου, Γκέοργκ Γιοχάνεσεν και Έιβιντ Μπεργκ)
Αποκάλεσέ με ξένο, νεοφερμένο, γέρο
κάποιον με μακριά μαλλιά, κάποιον με άσπρα μαλλιά
κάποιον που περπατά πάντα σκυφτός
και μοιάζει κάποιον που κάτι ψάχνει
κάποιον που στέκεται μπροστά από τη σκηνή όταν χιονίζει
φορώντας σαγιονάρες
Μίλησε για μένα και πες: είναι εξόριστος για πάντα
δεν έχει τίποτε δικό του, βήχει όταν φυσά
φορά πολύ λεπτά ρούχα για το κλίμα μας
Αυτό ήταν το τραγούδι μου: η λευκή αναπνοή μου
Η ζωή μου
Γεννήθηκα το 1930.
Γεννήθηκα στο Κάλουντμποργκ.
Μαθήτευσα σε δικηγορικό γραφείο.
Έπιασα δουλειά σε γραφείο στη Superfoss. Έμεινα εκεί ώσπου βγήκα στη σύνταξή στα 60 μου.
Έμενα σε νοικιασμένα δωμάτια στην Κοπεγχάγη.
Δεν μπορούσε κάποιος να αγοράσει κάτι αν δεν ήταν παντρεμένος.
Μόνο όταν γινόσουν 35 μπορούσες να πάρεις ένα ενός δωματίου.
Και πήρα αυτό στο Άλμπερτσλουντ.
Πήρα το τρένο από την Κοπεγχάγη την πρώτη φορά που ήρθα στο Άλμπερτσλουντ, τότε δεν ήταν ακόμη επανδρωμένος σταθμός.
Δεν μιλούσα πολύ με ανθρώπους τότε.
Μόνο όταν βγήκα στη σύνταξη άρχισα να μιλώ με ανθρώπους.
Ζούσα όμως καλά εδώ, δεν ήθελα να μετακομίσω.
Δεν μπορούσα να σκεφτώ ότι θα μετακόμιζα κάπου αλλού.
Δεν έχω παντρευτεί και δεν έχω παιδιά.
Δεν έχω καθόλου υποχρεώσεις και μπορώ να κάνω ό,τι μου αρέσει.
Ψωνίζω στα μαγαζιά που υπάρχουν.
Διαβάζω πολύ.
Δεν περπατώ και τόσο καλά.
Σηκώνομαι νωρίς.
Ξαπλώνω στις εννιά.
Εδώ στο Άλμπου ήρθα το 2009.
Μου άρεζε να είμαι συνταξιούχος.
Διάβαζα βιβλία και άκουγα μουσική και πήγαινα πολύ στη βιβλιοθήκη.
Διάβαζα εφημερίδες επίσης εκεί.
Έχω παρακολουθήσει επίσης μαθήματα για υπολογιστές, αλλά δεν με ενδιαφέρει και τόσο πολύ.
Το σπίτι μου στη Σούλχουσενε βρισκόταν στον πρώτο όροφο και ήταν 38 τ.μ.
Ήμουν τυχερή που στα 35 μου είχα τον δικό μου χώρο με δική μου είσοδο και μπάνιο.
Άρχισα να κάνω ξιφασκία. Ξιφασκία!
Είμαι μάλιστα πρωταθλήτρια Δανίας.
Έγινα μάλιστα πρωταθλήτρια Δανίας τρεις φορές.
Θυμάμαι εκείνο το ότι πρέπει να τα κατορθώνουμε μόνοι μας που μου άρεσε.
Δεν έκανα ποτέ ομαδική ξιφασκία.
Πήγαινα στην ξιφασκία τρία βράδια την εβδομάδα και ένα βράδυ είχα γυμναστική.
Ήμουν σε καλή κατάσταση τότε.
Δεν είχα κανέναν να του πω ότι έγινα πρωταθλήτρια Δανίας.
Ταξίδεψα στη Ρώμη επίσης.
Έχω πάει στη Ρώμη εννέα φορές
Θέλω να μείνω εδώ μέχρι που δεν μπορώ άλλο.
Είμαι πράγματι μια χαρά.
Είμαι 85 ετών, κάτι μπορεί να συμβεί πολύ γρήγορα.
Έπρεπε να σταματήσω το ποδήλατο όταν έκανα εγχείρηση για κάλους.
Έχω ταξιδέψει πολύ με τρένο.
Δεν παίρνω τόσο πολύ το τρένο πια, επειδή είναι δύσκολο να έχω τον περιπατητή μαζί μου.
Μου αρέσει να έχω την ελευθερία μου. Δεν είναι κάτι που εμποδίζει.
Θέλω να συνεχίσω να μένω εδώ και να μην γίνω πολύ ανάπηρη.
Μετάφραση Βασίλης Παπαγεωργίου.
You must be logged in to post a comment.