Δυο πόλεις
Ο πορθμός ήταν γεμάτος θρυψαλιασμένους καθρέφτες
που γυάλιζαν μέσ’ από το παράθυρο του τρένου,
γλάρους από χαρτί, ήλιους από χιόνι,
κομματιασμένες καρτ ποστάλ: όλα έπεσαν
στο νερό. Σήκωσες το χέρι
και παραμέρισες τα μαλλιά που σκέπαζαν
τα μάτια σου. Μια φάλαινα ξεβράστηκε
στην παραλία. Στον μαυροπίνακα
έγραφε: “Ξύπνησα νωρίς
το πρωί και είδα ότι ο κόσμος ήταν έρημος”.
(Ανέκδοτο ποίημα. Μετάφραση Βασίλης Παπαγεωργίου.)