Στις 28 Ιουλίου 2007 ο Τζον Άσμπερυ κλείνει τα ογδόντα του χρόνια. Τα Χρώματα τον τιμούν δημοσιεύοντας την προσωπογραφία του ποιητή από τη Lo Snöfall και το πεζό ποίημα του Βασίλη Παπαγεωργίου (για πρώτη φορά στα Ελληνικά), το οποίο στοχάζεται την προσωπογραφία. Και τα δυο βρίσκονται στη συλλογή Handens blick (Το βλέμμα του χεριού), Ellerströms 1998. Δημοσιεύονται για πρώτη φορά επίσης δυο φωτογραφίες τραβηγμένες από τον Βασίλη Παπαγεωργίου στη Θεσσαλονίκη το 1997, τότε που η πόλη ήταν πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Στην πρώτη βλέπουμε τον Τζον Άσμπερυ με την ερευνήτρια Krystyna Mazur σε μπαρ της Προξένου Κορομηλά. Η δεύτερη δείχνει τον Τζον Άσμπερυ και τον Κέννεθ Κοκ μπροστά στο ξενοδοχείο Ηλέκτρα.
Den 28 juli 2007 fyller John Ashbery åttio år. Chromata hedrar honom med Lo Snöfalls porträtt av honom och med Vasilis Papageorgious prosadikt som är en betraktelse över porträttet. Båda återfinns i boken Handens blick, Ellerströms 1998. Här publiceras också för första gången två fotografier tagna av Vasilis Papageorgiou i Thessaloniki 1997, då staden var Europas kulturhuvudstad. I det första ser vi John Ashbery tillsammans med forskaren Krystyna Mazur på en uteservering i närheten av hotellet Electra Palace. Den andra bilden visar John Ashbery tillsammans med Kenneth Koch framför Electra Palace.
Τα μάτια του Τζον Άσμπερυ λάμπουν από προσήλωση. Προσήλωση σε μια θέληση που δεν θέλει. Μια τραγική θέληση που χαμογελά στο τραγικό. Το τραγικό: ειρωνεία που δεν είναι στραμμένη προς κάποιον. Μια ειλικρινής ειρωνεία, τόσο ειλικρινής όσο και η άβυσσος, τόσο ειρωνκή όσο και οι μεταμορφώσεις της αβύσσου. Η προσήλωση, η ειλικρίνεια, το τραγικό και η ειρωνεία προσφέρουν στην άβυσσο την ασπρόμαυρη μορφή της. Το πρόσωπο του Άσμπερυ ως άβυσσος. Το απροσμέτρητο βάθος της αβύσσου μετατρέπεται σε επακρίβεια στην κάθε λεπτομέρεια που το χέρι έχει δημιουργήσει. Η προσωπογραφία της αβύσσου: το απόκοσμο ως κοσμική κατάφαση.
John Ashberys ögon lyser av hängivenhet. Hängivenhet för en vilja som inte vill. En tragisk vilja som ler åt det tragiska. Det tragiska: en ironi som inte riktar sig mot någon. En ärlig ironi, lika ärlig som avgrunden, lika ironisk som avgrundens förvandlingar. Hängivenheten, ärligheten, det tragiska och ironin skänker avgrunden sin svart-vita gestalt. Ashberys ansikte som avgrund. Avgrundens omätliga djup blir till exakthet i varje detalj som handen har frammanat. Avgrundens avporträttering: det världsfrånvända som kosmisk bejakelse.
chromata 