Φαιότητα
Αυτό που αποπερατώνει εγκλείει
αποσπά και αποκλείει
υπολείπεται
- χιόνι, άσπρο
είσαι ένα
αυτό
που ο άνθρωπος
δεν είχα κανένα λόγο να μιλώ
ώστε να μπορούν οι άλλοι να μ’ ακούν
συναναστρεφόμουν πράγματα που γερνούν αργά,
τη δυνατή άνοδο των ηλίανθων
και τ’ αγγλικά λουλουδάτα υφάσματα
Πέρασαν από δω λοβοί με χρυσά κουλούρια
πουδραρισμένα μάγουλα, τα μαύρα μαλλιά, τα χέρια της
Αυτοί που δεν αφήνω σε ησυχία
– όχι απολιθωμένοι αλλά πηχτοί,
η παράξενη νευρικότητά τους
τα πρώτα οχτώ χρόνια, το γλωσσοκοπάνημα
στο κεφάλι μου
Μια φαιότητα
Εγώ έξω
σου εσύ
μέσα μου
(I ett förskingrat nu, 2007. Μετάφραση Βασίλης Παπαγεωργίου.)
chromata 