Τρεις μικρές στροφές
Ι
(πρωί)
Τίνος η πεταλούδα; Τίνος οι ώρες όταν το καλοκαίρι
προσφέρει τα χρώματά του; Η Βανέσσα Ιώ
μένει έκπληκτη, αποτυπώνεται η ίδια
σαν ερώτηση στην ίριδά της. Κάποιου
η πεταλούδα, οι μέρες κάποιου… Κάποιου
ο ουρανός το πρωί όταν
οι ώρες δεν έχουν ακόμη συνδεθεί με
τη μέρα. Η υποχρέωση κάποιου
να παραμείνει εντελώς γαλήνιος.
ΙΙ
(μεσημέρι)
Δεν είμαι εγώ αυτός που θα μετακινείται
δίχως ήλιο. Είναι η ασαφής φωτεινή θάλασσα
πάνω απ’ τα σταροχώραφα που δελεάζει
τα πουλιά να ψάχνουν για νερό. Είναι το μεσημέρι
που κάνει τις ώρες να ξεφυσούν απαλά
και είναι η υψωμένη σημαία
που δεν θέλει να είναι σημαία.
ΙΙΙ
(βράδυ)
Αν τα βράδυ είχε λέξεις θα ζητούσε λίγο νερό.
Αν η βροχή είχε χρόνο θα ψιχάλιζε.
Αν η σιωπή είχε φωνές θα διψούσαν.
Αν το χώμα είχε μάτια θα ήταν λυπημένα.
Αν το σκοτάδι είχε φως δεν θα φαινόταν τίποτε.
(Αδημοσίευτο ποίημα. Μετάφραση Βασίλης Παπαγεωργίου.)
chromata 