Susan Azar Porterfield

Varför reser vi

Jag är inte här i Kousba;
jag står här i Kousba.
På denna smala, lutande gata,
på denna oktoberdag, jag som inte existerar
utan denna smala, lutande gata
har blivit, har strävat efter att bli,
denna gata, denna närbelägna vägg, denna himmel.
I närvaron av så mycket annat
är mitt hjärta ett skenande tåg.
Jag kan inte känna mina ben.
Just nu svävar jag över gatan.
Just nu står jag på gatan.
Jag är en av gatans stenar.
Det är just därför jag har kommit hit.

Γιατί ταξιδεύουμε

Δεν είμαι εδώ στην Κούσμπα·
στέκομαι εδώ στην Κούσμπα.
Σ’ αυτόν τον στενό, κατηφορικό δρόμο,
αυτή τη μέρα του Οκτώβρη, εγώ που δεν υπάρχω
χωρίς αυτόν τον στενό, κατηφορικό δρόμο,
έχω γίνει, έχω προσπαθήσει να γίνω,
αυτός ο δρόμος, αυτός ο τοίχος δίπλα του, αυτός ο ουρανός.
Ενώπιον τόσο διαφορετικών πραγμάτων
η καρδιά μου είναι αφηνιασμένο τρένο.
Δεν αισθάνομαι τα πόδια μου.
Τώρα ακριβώς αιωρούμαι πάνω από τον δρόμο.
Τώρα ακριβώς στέκομαι στον δρόμο.
Είμαι μια από τις πέτρες του δρόμου.
Γι’ αυτό ακριβώς έχω έρθει εδώ.

(Beirut Redux, 2008. Translated into Swedish by Vasilis Papageorgiou and Lo Snöfall. Translated into Greek by Vasilis Papageorgiou.)