Δυο χρώματα του W. G. Sebald

Χρώματα, οι επιφάνειες, το άγγιγμα στο δέρμα, ό,τι χρωματίζει την επιφάνεια του σώματος από μέσα και από έξω, ένα όριο του κόσμου, μια ανοιχτότητα που προσφέρεται, μια κοσμητική σε μια, συχνά ανεπαίσθητα, ακατάπαυστη μεταλλαγή ή μεταχρωμάτιση. Ένα μέσα που είναι και ένα έξω, εδώ τώρα, το χρώμα ως μνήμη, δράση, και όραμα. Δύο χρώματα του W. G. Sebald (από το βιβλίο For Years Now, όπου συνοδεύουν εικόνες, χρωματικές και γεωμετρικές επιφάνειες, της Tess Jaray – Short Books, London 2001), δυο επιδερμικές στρώσεις:

Μπλε

χορτάρι
ιδωμένο
μέσ’ από
λεπτή
σαν όστια στρώση
παγωμένου
νερού

Επιδερμικές στρώσεις ή επιδερμίδες, η εικόνα ως επιδερμίδα του ποιήματος και αντίστροφα. Οπωσδήποτε δύο επιφάνειες ως epiphanies, ως αποκαλύψεις, ως αναπάντεχες παρουσιάσεις ανεξιχνίαστου βάθους:

Προφανώς

τα κόκκινα στίγματα
στον Δία είναι
αιωνόβιοι
τυφώνες

Βασίλης Παπαγεωργίου (από το κρυφό ιστολόγιο αϋπνίας)