Αϋπνία

Daniel and Chat, by Lo Snöfall, oil on canvas.

Η αϋπνία είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Αναρωτιέμαι πώς είναι στην Ελλάδα σήμερα. Πόσο κοιμούνται αυτοί που ανησυχούν για το παρόν και το μέλλον, και που είναι το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Το πόσο και πώς κοιμούνται οι μεγάλοι ένοχοι είναι μια ξεχωριστή ιστορία.  Όλοι οι άλλοι όμως, σε πόλεις και χωριά, ποια σχέση έχουν με τον ύπνο; Υπάρχουν έρευνες που να έχουν φτάσει σε κάποιες συγκεκριμένες παρατηρήσεις; Επίσης, μπορούμε να εικάσουμε τι μορφή θα είχε η αϋπνία στην Ελλάδα αν οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες της είχαν τους ίδιους δείκτες με αυτούς της Σουηδίας, όπου ζω; Στο άλλο άκρο του φάσματος. Και όμως, μαζί με πολλούς άλλους, μένω για ώρα άυπνος κάθε βράδυ στην ήσυχη και ευχάριστη πόλη μου.  Χωρίς να ανησυχώ για κάτι άμεσο. Ανησυχώ για την κατάσταση στην Ελλάδα, και πολύ, αφού έχω μεγάλη οικογένεια εκεί. Όχι όμως όσο άμεσα ανησυχώ όταν είμαι στη Θεσσαλονίκη και ζω τα προβλήματα από κοντά. Κι ωστόσο δεν μένω ποτέ άυπνος στη Θεσσαλονίκη. Και αυτό επειδή τα προβλήματα που είναι πολλών μορφών, διαβαθμίσεων και ποιοτήτων με εξαντλούν. Εκπλήσσομαι ευχάριστα κάθε πρωί που ξυπνώ ύστερα από εφτά ή οκτώ ώρες ύπνου. Δεν το πετυχαίνω ποτέ αυτό στη σουηδική, ήρεμη πόλη μου όπου έχω μια δημιουργική δουλειά. Και πάλι όμως τα προβλήματα στην Ελλάδα δεν έχουν τον ίδιο άμεσο χαρακτήρα που έχουν για τους μόνιμους κατοίκους της.

Τι κάνουν όσοι δεν μπορούν να κοιμηθούν τη νύχτα στην Ελλάδα; Τι λύσεις προσφέρονται; Τι κάνω εγώ στην πόλη μου; Έχω τον υπολογιστή δίπλα μου και ακούω εκπομπές στο ραδιόφωνο. Ακούω το τέταρτο ραδιοφωνικό πρόγραμμα του BBC. Το subtext μου φέρνει τελικά τη γαλήνη που χρειάζομαι για να σκεφτώ δίχως άγχος, να αφήσω τους συνειρμούς μου να δουλεύουν δίχως εγώ να παρεμβαίνω, και έτσι με οδηγούν στον ύπνο χωρίς να το καταλαβαίνω.

Βασίλης Παπαγεωργίου