Βίλχελμ Έκελουντ / Vilhelm Ekelund

Η μεγάλη ανθρωπολογία

– όμως την περιπέτεια της εξαγνισμένης αγωνιστικότητας, τον περί αυτής μύθο θα μπορούσαμε κατά κάποιον τρόπο να τον μετατρέψουμε σε αίμα του αίματός μας –: σκοπός ήταν να ονειρευτούμε σθεναρώς.
”Η λατρεία των ονείρων” –: αυτό θα ήταν ένα από τα θέματά μου.
Θα μπορούσε να εξελιχθεί περαιτέρω.

Σθεναρά όνειρα –
θα μπορούσαν να είναι η σωτηρία μας; Οι σθεναροί ονειρευτές –
θα μπορούσε τελικά να αποδειχτεί ότι ήταν το γένος αυτό που υπήρξε ο πραγματικός φορέας των – ανθρωπίνων ενεργειών;

Κάθε ανθρώπινο σκάψιμο, τρύπημα, κυνήγι θησαυρού είναι
– στην αυθεντικότητά τους – ένα σκάψιμο προς την ελευθερία. Κάθε μεγάλη έρευνα είναι η αναζήτηση των όρων της ελευθερίας.
Αυτό είναι η μεγάλη ανθρωπολογία.

Και πώς η ζωή όλη ενός τέτοιου ανθρώπου μπορεί να φαίνεται σαν αυτή ενός σαστισμένου πουλιού που επιμένει να μπει σε κλειστό παράθυρο!
– Όσο και υπάρχουν πόρτες και παράθυρα ανοιχτά παραδίπλα, αυτό επιμένει ακατάπαυστα να αναζητά το ομοίωμα της ελευθερίας.

Το πρόβλημα μπορεί να λέει όσο απέριττα γίνεται: να είσαι απλός.
Είναι πρόβλημα που μπορεί να λυθεί!

Αν αγαπούσαμε την απλότητα θα ήμασταν όλοι ήρωες. Αυτό όμως
που αποκαλούμε ”ζωή” (και που συχνά είναι το αντίθετο) μας ξεγελά.

Ένα φέγγος στο σπίτι σου, στο σώμα σου, στην ψυχή σου –
το φέγγος που είναι δικό σου: από τη διατήρησή του εξαρτάται η ζωή σου.
Η ανοικονομία αυτή (στην κυριολεκτική της σημασία!) είναι η καλύτερη ηθική.

Η εξήγηση της παγκόσμιας δυστυχίας
βρίσκεται στη διάθεση για κολακεία και προχειρότητα.

Το μυστικό πάθος που λέγεται μέλλον:
αυτό που σε κάθε μεγάλη ζωή αποτελεί αντίβαρο
σε άλλα πάθη – αντίβαρο, μυστικό αγκυροβόλι!

Η κατανόηση και η συμπαγία – μόνο στο πιο ακατανόητο:
Γι’ αυτό η δύναμή σου είναι: πίστη στο όνειρο. Έτσι ήταν
για όλους τους – ονειροθελητές.

Μέθοδος παραγωγική.
– Αυτοί που ξέρουν ν’ αφήνουν τις σκέψεις τους
να λιάζονται: σ’ αυτούς (όπως ο Λίχτενμπεργκ!)
πρέπει να συγκαταλέγω τον εαυτό μου. Η μέθοδος αυτή, αυτή η επίγνωση ήταν ο ”ζήλος” μου.

Συντομογραφίες – με αυθυποβλητικό στόχο·
διόλου εξαιτίας ανυπομονησίας και αταξίας.

Το ειδύλλιο: ”πάγος και μέλι”.

Το όνειρο για μια ποίηση, για ένα συγγραφικό έργο που θα ήταν
εντελώς αυθόρμητο, καθαρή ακτινοβολία μουσικής στην ύψιστη μορφή της, μυστική, ελεύθερη αποκάλυψη του νόμου –: το ορφικό όνειρο, το προαίσθημα της δυνατότητας να παίξω καθαρά. Η θέληση για δύναμη του Ησυχασμού· οι πόλεμοί του.

Ανεξάντλητος ως προς την εμπειρία, ανεξάντλητος
ως προς την ελπίδα· όπως θα πρέπει να είναι ο συγγραφέας.

(Σημειώσεις του Βίλχελμ Έκελουντ (1880-1949) από το αρχείο του στην πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη της Λουντ. Δημοσιεύονται για πρώτη φορά στον τόμο Drömmar som förplikta: Om Vilhelm Ekelund och hans läsare, ο οποίος περιέχει δοκίμια του πανεπιστημιακού Per Erik Ljung για τον Σουηδό ποιητή. Lund 2009. Μετάφραση Βασίλης Παπαγεωργίου. Στη φωτογραφία ανθισμένη davidia involucrata στη δυτική πλευρά του Βοτανικού κήπου της Λουντ. Στα Σουηδικά λέγεται μυξομαντιλόδεντρο, näsduksträd, στα Αγγλικά περιστερόδεντρο, dove tree.)